‘Iedere keer dat je een oordeel over iemand hebt, mag ik je ingedachten een geweer trekken en die persoon doodschieten.’
Zei een coach ooit tegen mij.
Holy smokes. Die kwam binnen.
En ik deed het.
Even.
In gedachten.
Wat een confrontatie.
Ik werd me bewust van mijn oordelende houding. Heel aanmatigend, mezelf groter makend en anderen kleiner.
Herhalende patronen
Wat ik toen nog niet wist, was dat dit een logisch patroon is, voortkomend uit het onvermogen om ‘ja’ te zeggen tegen je ouders; tegen de manier waarop ze je hebben opgevoed, tegen alles wat ze je wel en niet hebben gegeven.
‘Ja zeggen’ is iets anders dan accepteren. ‘Ja zeggen’ gaat over het erkennen van de werkelijkheid zoals die is. Voor mij heeft het een heel andere lading als ik zeg dat ik ‘accepteer dat mijn vader over mijn grenzen ging vroeger’ dan wanneer ik zeg ‘dat ik erken dat het zo is’. En daar dan ‘ja’ tegen zeggen. Het is zoals het is.
Ik kan het niet veranderen. Ik kan wel veranderen welke impact het vandaag nog heeft op mijn leven.
JA zeggen
Daar heb ik aan gewerkt. Ik ben er dwars doorheen gegaan, heb alle losse draadjes van vroeger ontrafeld, om ‘ja’ te zeggen tegen alles zoals het is. Nu kan ik voelen hoe de ondeugende kant van mijn vader ook in mij zit en hoe zijn ondernemersbloed door mijn aderen stroomt. Dat geeft kracht en lichtheid tegelijk.
Dat gun ik iedereen!
Daarom heb ik een training ontwikkeld waarin jij gedurende 4 maanden jouw verleden ontrafelt en patronen doorbreekt. Zodat het makkelijker is om een JA aan jezelf en het leven te geven.