Wanneer jij je moeder accepteert zoals ze is — met haar licht én haar schaduw — dan open je je hart. Niet alleen voor haar, maar ook voor jezelf. En dat verandert alles.
Je vermogen om je echt te verbinden — met je team, je klanten, je partner, je kinderen — komt in een ander daglicht te staan. Alsof er ineens ruimte ontstaat. Zachte ruimte. Want wat jij onderdrukt, draag je mee. En wat je aankijkt, bevrijdt.
Liever luisteren?
De moederlijn in jou
Een trouwe luisteraar vroeg me: Wat als je geen goed gesprek met je moeder kunt voeren? Als het blijft bij koetjes en kalfjes? Een rake vraag — want daaronder liggen diepe lagen.
Misschien herken je dit:
- Je voelt je niet echt gezien of gehoord.
- Je moeder praat liever over het nieuws dan over gevoel.
- Je mist iets in het contact, maar weet niet precies wat.
Misschien heb je haar wel vaker willen veranderen. Hopen dat ze ‘op een dag’ wél kan luisteren, wél kan horen wat jij nodig hebt. Maar wat als dat niet gebeurt?
Wat als je haar blijft afwijzen?
Mijn eigen verhaal
Ook ik heb een moeder die lang wegkeek. Letterlijk en figuurlijk. Tijdens een diepgaand gesprek kon ze ineens zeggen: ‘Je haar zit niet goed.’
En ik snap het — het is haar overlevingsstrategie om niet te zien. Want wat je niet ziet, is er niet. Toch wilde ik, als kind, niets liever dan dat ze het wél zag, dat ze mij zag.
Pas toen ik besloot mijn boek Ontrafeld te schrijven, kon ik er niet langer omheen, Ik móest het gesprek wel aangaan. Ik vertelde haar dat ik ging schrijven over het grensoverschrijdende gedrag van mijn vader en over mijn broer, die stierf als baby — waar nooit meer over werd gesproken.
Natuurlijk vond ze het niet leuk.
Maar ik voelde: als ik dit niet doe om haar te sparen, maak ik haar kleiner. En mezelf groter. En dat wil ik niet meer. Dus ik nam het risico. We spraken over alles. En iets wonderlijks gebeurde: haar zicht, dat medisch verloren was aan één oog, kwam deels terug.
Systemisch gezegd: ze ging weer zien. Letterlijk en figuurlijk.
Hoe jouw afwijzing van je moeder doorwerkt in je leiderschap
Bert Hellinger, de founder van het systemisch gedachtengoed en familieopstellingen: Als je je moeder afwijst, kun je het leven niet vol nemen. En dus ook je leiderschap niet. Je team voelt het. Je klanten voelen het. Je kinderen voelen het.
Er zit iets tussen jou en de ander.
Want zolang jij je moeder blijft afwijzen:
- Houd je je hart gesloten.
- Blijf je zoeken naar erkenning buiten jezelf.
- Maak je jezelf groter en je moeder kleiner.
Dat maakt je niet per se krachtiger, maar wel harder. Oordelend. Afgesneden van je zachtheid — terwijl juist daar je werkelijke kracht huist.
Checklist: wijs ik mijn moeder (onbewust) af?
Herken jij jezelf in een of meer van deze punten?
- Ik praat oppervlakkig met mijn moeder, of helemaal niet.
- Ik denk regelmatig: Als zij nou eens zou veranderen…
- Ik voel verdriet of jaloezie als anderen een goede band met hun moeder hebben.
- Ik zie vooral wat er ontbreekt in haar (en probeer dat te compenseren).
- Ik wil dat ze erkent wat ik vroeger gemist heb.
Als je één of meer van deze punten met ‘ja’ kunt beantwoorden, weet je, op een diepe laag wijs ik haar af.
Herkenbaar? Dan is het tijd om iets in beweging te brengen — in jou.
Hoe weet je of het tijd is om je moeder toe te laten?
Stel jezelf deze vragen:
- Heb ik het écht geprobeerd, of heb ik al opgegeven?
- Kan ik haar zien zoals ze ís — met haar beperkingen én haar gaven?
- Ben ik bereid mijn verdriet te voelen dat daaronder ligt?
Zoals ik in de podcast deel: Wanneer je verdriet voelt, laat dat gevoel dan toe in je lijf, adem het door je een en zeg: welkom verdriet. Voel dan wat je nog meer voelt. Leegte? Verwelkom het. Frustratie, machteloosheid, boosheid, of wat het ook mogen zijn, verwelkom het. Zak erin. Ga er niet van weg. Want juist daarin zit de sleutel naar vrijheid.
Veelgestelde vragen over moeder afwijzen
Wat betekent het systemisch om je moeder af te wijzen?
Je erkent haar niet in wie ze ís. Daarmee verbreek je (onbewust) de stroom van het leven die via haar naar jou kwam.
Wat als mijn moeder echt geen contact wil of kan?
Dan kun jij alsnog innerlijk een beweging maken. Bijvoorbeeld via een familieopstelling of door haar te visualiseren en innerlijk woorden tot haar te spreken. Je hebt je moeder niet fysiek nodig om te helen wat gebroken is.
Wat is het effect van moeder afwijzen op leiderschap?
Je leiderschap mist bedding. Je energie blijft hangen in het verleden, waardoor je minder krachtig, intuïtief en vrij kunt leiden.
Hoe kan ik dit patroon doorbreken?
Werk aan je innerlijke houding. Laat het oordeel los. Voel wat er gevoeld wil worden. En zoek eventueel systemische coaching (m.b.v. familieopstellingen).
Wat als ik helemaal niets met mijn moeder gemeen wil hebben?
Juist dan ligt er iets. Durf te kijken waarin je wél op haar lijkt. Vaak is dat confronterend — en helend.
Conclusie: neem haar zoals ze is
De beweging naar je moeder is niet per se een fysieke. Het is een innerlijke beweging. Van afwijzing naar aanvaarding. Niet om haar te sparen, maar om jezelf te bevrijden.
Want pas als jij haar neemt zoals ze is, kun jij jezelf werkelijk nemen zoals jíj bent. En dat maakt jou krachtig, zacht en vrij.
💬 Voel je je geraakt?
Herken je jezelf hierin? Voel je dat het tijd is om naar deze laag te kijken? Je bent welkom voor een opstelling of een vrijblijvend gesprek 👉 Plan hier een call met mij in
💫 Ik ben Fiona Cook. Ik werk al 20 jaar als coach, waarvan 15 jaar systemisch, met familie- en organisatieopstellingen. Ik begeleid ondernemers en leiders om de dynamieken achter hun succes en uitdagingen te doorgronden en herhalende patronen te doorbreken, zodat ze bewust en in balans kunnen leiden. Lees meer over mij.
Fotocredits: Deze foto is genomen door Studio Dijkgraaf bij de lancering van mijn boek ‘Ontrafeld’ in 2021.
