Van nature heb ik de neiging om te kijken naar wat er niet is of beter kan. Voordeel is dat ik de lat hoog leg voor mezelf en anderen. Als coach kan ik me gemakkelijk verbinden met het volle potentieel van mijn cliënten en ze uitdagen om het beste in zichzelf naar boven te halen.
Nadeel is dat ik de lat hoog leg voor mezelf.
De afgelopen maanden hebben me geconfronteerd met het feit dat deze mindset eerder afbrekend werkt dan opbouwend. Ik houd daarmee het gevoel van tekort in stand en daar word ik niet gelukkig van.
Ergens in de zomer is er een knop omgegaan: van kijken naar wat er niet is naar dankbaar zijn voor wat er wel is. Toegegeven: aangezet door een meneer die dagelijks een uur lang via YouTube ‘gratitude affirmations’ door mijn huis deed klinken.
Ik zie nu dat er veel is om dankbaar voor te zijn en ook dat het juist helpt om dankbaar te zijn voor wat er niet is terwijl ik het graag zou willen. Dat roept namelijk blije emoties op. Die zorgen ervoor dat de hersenen stofjes aanmaken die een gunstige impact hebben op het lichaam waardoor er juist een positieve kracht ontstaat.
Mocht je me als een blije bep door de stad zien lopen, dan weet je waar het aan ligt 😄
Dit is de link naar de dankbaarheidsaffirmaties:
Ik zet ze op tijdens mijn ochtendritueel en vind het een hele fijne manier om de dag te beginnen
