Vroeger was alles beter..
Stephan werkt bij een bedrijf dat de ene reorganisatie na de andere achter de rug heeft. Iedere keer wordt er een nieuwe weg ingeslagen, medewerkers worden door elkaar gehusseld en leidinggevenden veranderen. Bij een fusie of overname in de afgelopen jaren, was het nog erger. Dan kregen ze ook nog eens te maken met een nieuw cultureel sausje. Dan kwam er weer een nieuwe goeroe, met nieuwe verhalen. Stephan was er helemaal klaar mee. Hij wilde gewoon lekker kunnen werken, zonder poespas. Het liefst zou hij terug willen naar hoe het vroeger was.
Dat zien we vaker in organisaties. De overnemende partij, de nieuwe directeur of leidinggevende, wil snel veranderingen doorvoeren. Hoe sneller, hoe beter, want dan kunnen we weer over gaan tot de orde van de dag. Maar dan beter. Natuurlijk.
Tegelijkertijd zijn er mensen die al járen bij het bedrijf werken. Dankzij hen is het bedrijf geworden tot wat het is, vandaag. Zij zijn de dragers van de historie, hebben hun bloed, zweet en soms tranen gegeven om het bedrijf te brengen waar het nu is. Met de beste bedoelingen.
En dan komt er een frisse wind met nieuwe ideeën en goeie intenties. Net alsof het oude niet goed was. Dan kan het zijn dat er iemand opstaat, of een hele groep mensen, die zo loyaal is aan ‘het oude’ dat ze in de weerstand zitten naar het nieuwe. Ongeacht wat ‘het nieuwe’ is.
Als ze dit nou eens onder woorden zouden kunnen brengen, dan was er niet zoveel aan de hand. Helaas is dat niet altijd zo. Dit proces gebeurt meestal onbewust.
Voordat de knop om kan
Het oude kan pas worden losgelaten, wanneer het de plek heeft gekregen die het verdient. Dat betekent dat alles is erkend zoals het is, dat alles is benoemd en aangekeken; de mooie dingen en de dingen waar het bedrijf en de mensen minder trots op zijn. Dat proces houdt geen rekening met ongeduldige leiders. Het laat zich niet versnellen. Mensen moeten zich gehoord en gezien voelen. Dan kan de behoefte om krampachtig vast te houden aan wat verloren dreigt te gaan, langzaam verdwijnen.
7 stappen op weg naar verandering
- Herken dat er weerstand is
- Als je weet dat weerstand vaak te maken heeft met vasthouden aan het oude, aan wat verloren dreigt te gaan, kan je je afvragen wat dat zou kunnen zijn. Duik in de geschiedenis als dat nodig is
- Ga met mensen in gesprek, luister naar hun verhalen
- Erken de historie, hun bijdrage en hun zorgen
- Laat los wat losgelaten kan worden en neem mee wat niet verloren mag gaan (eventueel door foto’s op te hangen, een boek te maken of een herinnering te symboliseren)
- Beweeg je naar de toekomst, samen met de mensen die mee willen
- Vertrouw dat de rest dan volgt, in eigen tempo
Herken je dit en wil je er eens over van gedachten wisselen? Neem gerust contact op.
Lees ook mijn blog ‘De wereld op z’n kop! Wat verandering met ons doet.’
